مصرف گوشت توسط انسان به طور طور کلی با انتخاب و گزینش نوع معینی از گوشت همراه بوده است و نخوردن نوع معینی از گوشت متکی بر برخی اعتقا دات و یا عادت های مخصوصی بوده که باعث شده گوشت حیوان معینی خوشا یند و گوشت نوع دیگر نا خو شایند جلوه کند .از دیر باز مردم شهر نشین خوردن گوشت شتر را کنار گذاشته اند زیرا که به غلط معتقد بوده اند که گوشت شتر سفت و دیر پز بوده و ارزش غذایی چندانی ندارد .اما در حقیقت باید گفت که گوشت شتر در مقایسه با گوشت گاو از میزان پروتیین کمتری بر خوردار است و از لحاظ شکل ظاهری شبیه گوشت گوسفند است .

این گوشت ها از سدیم بیشتری بر خوردار است اما میزان پتاسیم ان کمتر است و در مقایسه با گوشت گاو و گوسفند از لحاظ درجه pH بسیار بسیار متفاوت بوده و در نتیجه برای عملیات فراوری گوشت بسار مناسب است .گوشت شتر منبع بسیار برای بسیا ری از مواد غذایی مهم و مورد نیاز بدن می باشد .این گوشت حاوی پروتیین های با ارزش غذایی بالا و تعدادی از ویتا مین های مفید و مورد نیاز بدن نظیر ویتامین ها ی گروه Bو برخی از عناصر معدنی مهم نظیر اهن و فسفر و کلسیم است . هم چنین گوشت شتر دارای قدرت مخصوصی در نگهداری هر چه بیشتر اب است که این خاصیت اهمیت زیادی در تعیین برخی از خواص طبیعی گوشت دارد .گوشت شتر در مقایسه با گوشت گاو میزان کمتری چربی ،پروتیین و خاکستر دارد.

اما پروتیین های گوشت شتر فاقد اسیدهای امینه ضروری نظیر ترپتوفان ،والین ،لیوسین و ایزو لیوسین و هم چنین اسید امینه نیمه ضروری هیستید ین می باشد .همانطور که اشاره شد گوشت شتر در مقایسه با گوشت سایر دام ها ی اهلی دارای سدیم بیشترو پتاسیم کمتری است که این امر با متابولیسم اب در بدن دام ارتباط مستقیمی دارد و باید افزود که نسبت کلسیم فقط در عضلات ران زیاد است .اما نسبت ان و رودی در گوشت شتر کمتر از میزان ان در گوشت دام های اهلی دیگراست .

گوشت شترهای جوان که سن ان ها ما بین یک تا سه سال است نرم تر و خوش طعم تر از گوشت شتر های بزرگسال است و از جهت مزه و طعم و نرمی شبیه گوشت گاو دارند .

ضمنا هر چه سن حیوان بیشتر وبیشتر شود ،از میزان نرمی گوشت کاسته می شود.

چیزی ذکر نشده است.

طریقه مصرف گوشت شتر مثل گوشت گاو است.